دونه دونه حرفامو بخون

نمي بخشمت بخاطر همه وقتايي كه من در دسترست بودم تا حرفاتو بزني ولي تو باعث شدي حرفامو براي در و ديوار بنويسم اين وبلاگ پر شد از حرفايي كه تو دلم موند بغض هاي تو گلوم ولي اگه يكم انسانيت داشتي شايد با يك صفحه a4 همش تموم مي شد تو حاظر شدي كل زندگي عذاب بكشم بخاطر فكر و خيالام بخاطر تو m0 فقط از خدا مي خوام يه روز يه جااتفاقي وبلاگم و باز كني و ببيني باهام چيكار كردي بشيني دونه دونه كلمه هايي كه با بغض و گريه مي نوشتم و بخوني بعد حالت از خودت بهم بخوره و بگي